தமிழர்களில் சிலர் சென்ற இடங்களில் எல்லாம் தம் கைவரிசையை காட்ட தவறுவதில்லை. அவர்களை  சில அரசியல் கட்சிகள் தங்களுக்கு சாதகமாக உபயோகித்துவிட்டு கறிவேப்பிலை போல் தூக்கி எறியவும் தயங்கிய தில்லை. குறிப்பாக கட்சி தலைமைத்துவ போட்டிகளின் போதும் கட்சி நியமன தேர்தல்களின் போதும் கட்டுக்கட்டாக உறுப்பினர்களை சேர்ப்பதில் தமிழருக்கு நிகர் வேறு யாருமில்லை என்பது கனடிய மைய அரசியல் வாதிகளுக்கு  தெரிந்ததே.

(“கனடிய  அரசியல் கட்சிகளை  நாறடிக்கும் தமிழர்கள்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(சாகரன்)

மாடு திருடியவனுக்கு தண்டனை என்று சும்மா விட்டுவிட்டு போக முடியவில்லை. (கொலை) வெறிபிடித்து தண்டனை வழங்குவதற்குரிய அதிகாரத்தை இவர்களுக்கு வழங்கியவர்கள் யார். தண்டனை என்பது ஒருவன் தெளிந்து, திருந்தி, மனிதனாக வாழ்வதற்கே ஒழிய மாறாக அவனை அழித்தொழப்பதற்காக அல்ல. துன்புறுத்தலில் ஈடுபடுவதும் ஒருவகை குற்றம்தான்;. இந்த தவற்றிற்கான தண்டனை ஏற்க யார் முன் வருவார்கள். தவறு செய்வதற்காக சமூகக் காரணிகள் என்ன என்பது ஆராயப்பட்டு இந்த சமூகக் காரணிகள் களையப்பட்டு இதன் அடிப்படையில் அறிவூட்டப்பட்டு சமூகத்தில் மீண்டும் ஒரு நல்ல பிரஜையாக வாழ வழிவகை செய்யும் அணுகு முறையே தவறுகளை களைவதற்குரிய சரியான செயற்பாடு ஆகும்.

(“தனி ஒருவனின் தவறும்..? தலைவனின் தவறும்..??” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(Kiri Shanth)
அண்மையில் சகோதரி ஒருவரின் கலங்கடிக்கும் கண்ணீர் கொட்ட வைக்கும் வாய் மூடவைக்கும் அதிர்ச்சியளிக்கும் புல்லரிக்கும் வெறி கொள்ள வைக்கும் பேச்சைக் கேட்க வேண்டி நேர்ந்தது. அதற்கு காரணம் அள்ளுக்கொள்ளையாக ஈழத்தமிழர்கள் என்றாலே கண்ணீர் வடிக்கும் கும்பலும் அதை வைத்து காசு பார்க்கும் கும்பலும் , இன்னும் சில அப்பாவி நண்பர்களும் அந்தப் பேச்சை தாறு மாறாக பகிர்ந்துகொண்டிருந்தமை தான்.

(“ஈழத்தமிழர்கள் எனும் புலிக்குட்டிகள்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

மரணத்தை கொண்டாடும் மனநிலையை தவிர்ப்போம்! மனித நேயத்தை வளர்போம்!!

(சாகரன்)

கடந்த வாரம் கந்தன் கருணைப் படுகொலை பற்றிய பதிவொன்றை மேற்கொண்டிருந்தேன். இதற்கு கிடைத்த ஆதரவு எதிர்வினைகள் என்னை தொடர்ந்தும் எழுதத் தூண்டியிருக்கின்றது. ஈழவிடுதலை அமைப்புக்களிடையேயான முரண்பாடு நட்பு முரண்பாடே ஒழிய பகை முரண்பாடு அல்ல என்பதை ஏற்றுக்கொண்டதனாலேயே சகோதரப்படுகொலைக்கு எதிரான பாசறையில் தொடர்ந்து பொது வெளியில் வேலை செய்து வருகின்றேன். இதனை இன்றும், இன்னமும் இறுகப் பற்றி வருகின்றேன் ஒரு மனிதனின் உயிர் வாழ்தல் என்ற மனிதாபிமான எதிர்பார்பை பகைவர் புலத்திலும் சீர்தூக்கிப் பார்க்கும் மனப் பக்குவத்தை 40 வருடங்களுக்கு முன்பு மக்களின் வடுதலைக்காக புறப்பட்ட நாட்களிலேயே எனக்குள் வளர்த்துக் கொண்டேன். இது நான் நம்பும், கைகொள்ளும் இடதுசாரி சிந்தனையில் இருந்து உருவானது.

(“வரலாற்றுப் பதிவுகள்:” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

அன்புள்ள சுமந்திரன் அவர்களுக்கு,

எனது இச்சிறிய கடிதத்துக்கு மன்னிக்கவும் அன்றேல் இது பல பக்கங்களுக்கு sangary6நீடித்திருக்கும். 1959ம் ஆண்டு கொழும்பு மாநகரசபை வேட்பாளனாக அரசியலில் ஈடுபட்டபோது நீங்கள் பிறந்திருக்கவில்லை. 1991ம் ஆண்டு சட்டத்தரணியாக நீங்கள் சத்தியபிரமாணம் செய்தபோது அத்துறையில் நான் 27 ஆண்டுகளை கடந்துவிட்டேன். நான் ஒரு செல்வந்தன் அல்ல. பெரிய ஒரு குடும்பத்தில் உறுப்பினர் ஆகையால் அன்று எஸ்.எஸ்.சி இன்றைய க.பொ.த(சா.தரம்) வகுப்புக்கு மேல் எனது பெற்றோரால் கல்வியை தர முடியவில்லை. ஓர் ஆரம்ப பாடசாலையில் ஆசிரியனாகவும், பிரத்தியேக வகுப்புக்களை நடாத்தி கிடைத்த வருமானத்திலேயே சொந்த முயற்சியால் சட்டக்கல்லூரியில் கல்வி கற்க முடிந்தது. போதியளவு வருமானம் இன்மையால் அவசிய தேவைகள் பலவற்றைக்கூட பூர்த்தி செய்ய முடியவில்லை. எனது அறிவை நூல் நிலையங்கள் மூலமாக பெருக்கிக் கொண்டேனே ஒழிய சட்டப்புத்தகங்கள் ஒன்றையேனும் என்னால் பணம் கொடுத்து பெற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை.

(“உண்மையை அறியுங்கள் உண்மையையே கூறுங்கள்.” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(“பிணங்களுடன் கிடந்து மீண்டேன்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(“திருச்செல்வம் யாழ்ப்பாணத்தில் முரசொலியில்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

This year, the federal government plans to spend half a billion dollars on events marking Canada’s 150th anniversary, prompting a great deal of debate about its historical treatment of Indigenous peoples. The majority of Canadians don’t have all the facts about that, while First Nations continue to live the crisis-level effects of that legacy. Perhaps Canada should cancel its celebrations and undertake the hard work necessary to make amends.
(BY PAMELA PALMATER MARCH 29, 2017, NOW)

(“Canada 150 is a celebration of Indigenous genocide” தொடர்ந்து வாசிக்க…)

(எம்எஸ்எம் ஐயூப்)

ஐ.நா மனித உரிமைப் பேரிவையின் கூட்டத் தொடர்கள் ஆரம்பிக்கும் போது, உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு தமிழ் அமைப்புகளும் மனித உரிமை அமைப்புகளும் பிரிட்டனில் இருந்து இயங்கும் சனல் 4 போன்ற தொலைக்காட்சி நிறுவனங்களும் இலங்கையில் அரச படைகளாலும் அரசாங்கத்தாலும் மனித உரிமை மீறப்பட்டமையை எடுத்துக் காட்டும் வகையில் பல நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவது வழக்கம்.

(“கோட்டாவும் பொன்சேகாவும் கொலைக் குழுக்களும்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)