The Formula
குருணாகல் – புத்தளம் பிரதான வீதியில் ஆனமடுவ நகரில் அமைந்துள்ள முஸ்லிம் ஹோட்டல் மீது இனந்தெரியாதோர் தாக்குதல் மேற்கொண்டதில் ஹோட்டல் முற்றாக சேதமடைந்த நிலையில் பெரும்பான்மையின சமூகத்தினர் சுமார் 200 பேர் இணைந்து குறித்த ஹோட்டலை 12 மணி நேரத்திற்குள் மீள் நிர்மாணம் செய்து பாதிக்கப்பட் தரப்பினரிடம் ஒப்படைத்த சம்பவம் இலங்கையர் என்ற ரீதியில் அனைவரையும் பெருமையடைய வைத்துள்ளது.
(“இன ஜக்கியத்திற்கான முன்னுதாரணமான செயற்பாடு” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
மும்பை சிவந்தது ! விவசாயிகளின் செங்கடல் பேரணி !
in News, சி.பி.ஐ – சி.பி.எம், விவசாயிகள் by வினவு, March 12, 2018
திரிபுராவில் “கம்யூனிசம்” தோற்கடிக்கப்பட்டு விட்டதாக வலதுசாரி அறிஞர் பெருமக்கள் இறுமாந்திருந்த நேரத்தில் அவர்களின் தலையில் இடியாய் இறங்கியுள்ளது மகாராஷ்டிர விவசாயிகள் போர்க்கோலம் பூண்டு நடத்தும் இந்த “செங்கடல்” பேரணி.
‘நாங்கள் சட்டக் கல்லூரியில் படித்த காலத்தில் எங்களோடு படித்த முஸ்லிம் பெண்கள் சாதாரணமாக சல்வாரும் முக்காடும் அணிந்துதான் படித்தார்கள். இப்படிக் கறுப்பால் மூடிக்கொண்டு, முழுமையாக மறைத்துக் கொண்டு யாருமே இருக்கவில்லை. இப்போது ஏன் திடீரென்று இப்படி மாறி விட்டார்கள் என்ற அச்சமும், மத்திய கிழக்குக் கலாச்சாரம் இங்கு ஏன் இறக்குமதி செய்யப்பட வேண்டும் என்ற சந்தேகமும் ஏற்படுவது நியாயம்தானே?’
(“மனோவின் கூற்று முஸ்லிம் சமூகத்தின் உள்ளக விவாதத்துக்கான தலைப்பு” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
(ப. தெய்வீகன்)
எயார்டெல் சூப்பர் சிங்கர் நிகழ்ச்சியின் அடுத்த சாகுபடி ஆரம்பமாகிவிட்டது. அடுத்த வருடமளவில் வெளிநாடுகளுக்கு ஏற்றுமதி தொடங்கிவிடும். நாங்களும் எத்தனை லட்சம் கொடுத்தாவது கொள்முதல் செய்வதற்கு தயாராகிவிடுவோம். ஒவ்வொரு தடவையும் தொலைக்காட்சி நிர்வாகம் ஒரு போட்டியாளரை வெற்றிபெற வைப்பது என்று போட்டி ஆரம்பத்திலேயே தீர்மானித்துவிடுவார்கள். அதைச்சுற்றித்தான் அனைத்து பஜனை நிகழ்வுகளும் நடைபெறும். இவ்வாறு அவர்களால் முன்கூட்டியயே முதல் பரிசு கொடுப்பதாக முடிவெடுக்கப்பட்டவர்களைவிட அந்த போட்டியில் கலந்துகொண்ட ஏனையவர்கள் திரையிசை களத்தில் பிற்காலத்தில் தூள் கிளப்பிக்கொண்டிருப்பதிலேயே தொலைக்காட்சிக்கு தங்களது சீத்துவம் விளங்கியிருக்கவேண்டும். ஆனால், அவர்களோ விடுவதாக இல்லை.
(“சக்தி கதற கதற கற்பழித்த அந்த சோகக்காட்சியை பார்த்து……” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
(Rathan Chandrasekar)
என் பெயர் குமாரசாமி எடிட்டிங்கில்
நான் பிசியாக இருந்த நேரத்தில்-
என் பத்திரிகை உலக சிஷ்யன் ஒருவன்
திடீரென்று போன் போட்டு மூச்சிரைத்தான். அவன் மனைவியின் தம்பி வீட்டிலிருக்கும்போது
புடைவை கட்டிக்கொள்கிறானாம்.
லிப்ஸ்டிக் போட்டுக்கொள்கிறானாம்.
(“சக மனிதனைப் புரிந்துகொண்டு – அவனை ஏற்கிற சமூகமே முன்னே செல்லும்.” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
ஒரு தடவை, நெதர்லாந்து தொலைக்காட்சி செய்தியில், “குடும்ப வன்முறைக்கு ஆண்களும் பலியாகிறார்கள்” என்று தெரிவித்து இருந்தனர். அதற்குப் பின்னர், சமூக நல தொண்டு நிறுவனங்கள் இந்த விடயத்திலும் கவனமெடுத்து வருகின்றன. பொதுவாக பாதிக்கப் பட்ட ஆண்கள் வெட்கம் காரணமாக வெளியே சொல்வதில்லை.
நான் அந்தப் பாதுகாவலர்களுடன் பேட்மின்டன்
விளையாடி இருக்கிறேன். அவர்களே என் பாட்டியைக் கொன்றதைப் பார்த்திருக்கிறேன், அவர்கள் இறந்ததையும் ரெண்டு கண்ணால் பார்த்தேன்.
எனக்கு எங்கள் பாட்டி இறந்துவிடுவார் என்றும் –
எங்கள் அப்பா இறந்துவிடுவார் என்பதும்
முன்கூட்டியே தெரியும்.
இந்த அரசியலில் ஒரு கொள்கையுடன்
தீய சக்திகளுக்கு எதிராக நிற்கும்போது
நீங்கள் கொல்லப்படுவது தானாகவே நடந்துவிடுகிறது.
(“எங்கள் அப்பா இறந்துவிடுவார் என்பதும் முன்கூட்டியே தெரியும் – ராகுல்காந்தி” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
படத்தில் இருக்கும் பெரியவரை சென்னை பள்ளிக்கரணை ஜெயச்சந்திரன் டெக்ஸ்டைல்ஸ் எதிரே புதியதாக திறந்து இருக்கும் ஹோட்டலின் வாசலில் பார்த்தேன்.. தள்ளாடும் வயதில் வரும் வண்டிகளுக்கு பார்க்கிங் பார்த்து கொண்டு இருந்தார்… சாப்பிட உள்ளே நுழைந்த போது இவரிடம் பேசவில்லை.. திரும்பிய போது, இரவு பத்து மணி இருந்ததால், கூட்டம் குறைவாக இருந்தது.. வண்டி எடுக்கும் போது இவரிடம் பேச்சு கொடுத்தேன்.
(“ஒரு ஐந்து நிமிடங்கள்ஒ துக்கி இதை_படியுங்கள்” தொடர்ந்து வாசிக்க…)
(தெ. ஞாலசீர்த்தி மீநிலங்கோ)
சொல்லப்படுவது உண்மையா, பொய்யா எனப் பிரித்தறிவது எப்படி? உண்மைக்கும் பொய்க்கும் இடையிலான பிரிகோடு எது? சில விடயங்கள் கவனம் பெறும் வேளை, ஏன் பிற விடயங்கள் கவனம் பெறுவதில்லை? குறித்தவொரு விடயம் நீண்டகாலமாக இருந்தபோதும் அது திடீரென்று கவனம் பெறுவது ஏன்? இவை இன்றைய சூழலில் பதிலை வேண்டும் கேள்விகள்.
